Opis: Zbrodnia Camory: Życie detektywa Tarisa, jednego z największych łowców kryminalistów we Włoszech, trwałoby długo, gdyby obowiązki nie zmusiły go do nienawiści najbardziej znany gang rzezimieszków, jaki kiedykolwiek istniał na przedmieściach Neapolu. Włochy pod przywództwem Occhisbelli, mózgu lokalnej Camory. Z powodu intensywnej działalności politycznej w banku komercyjnym Gerad zdeponowano kilka dużych sum pieniędzy na pokrycie wydatków związanych z wyborami powszechnymi. Bank padł ostatnio ofiarą kilku drobnych napadów, a duże depozyty skłoniły dyrektora generalnego do postawienia wokół banku strażnika, aby chronił powierzone mu pieniądze. Szef policji, po konsultacji z dyrektorem, zleca detektyw Taris i kilku zaufanym ludziom pilnowanie banku. Kamorysta Occhisbelli zdobywa wiarygodne informacje na temat dużej kwoty zdeponowanych pieniędzy, jednak trudno mu się włamać. Trzeba stworzyć jakąś nową drogę, aby dostać się do motka. Zdobywa się fotografię głowy stróża i Occhisbelli odpowiednio się przebiera. Bez problemu ominął strażników zewnętrznych i stróża. Wchodząc do pomieszczenia, w którym znajdują się sejfy, widzi detektywa. Bez wahania rzuca się na detektywa. Rozpoczyna się straszliwa walka, w której jeden człowiek walczy o życie i honor, a bandyta o to, by trzymać głowę z daleka od szubienicy. Spór dobiega końca, a na długiej liście przestępstw oskarżanych Camorę pojawia się kolejne morderstwo. Zabiwszy detektywa, rozgląda się, bierze tyle, ile może z łatwością unieść w pieniądzach i opuszcza budynek. Nikt nie próbuje go powstrzymać, ponieważ przebranie jest idealne. Jest wzięty za stróża. Przy drzwiach spotyka strażników ustawionych tam przez detektyw Taris, ale nie podejrzewali, że ich szef stracił życie w trakcie pełnienia obowiązków. Nie rozpoznają Occhisbelli przebranego za stróża. Następnego ranka prawdziwy stróż otwiera drzwi banku i spotyka innych nocnych pracowników. Na razie oszołomieni, nie mogą zrozumieć, jak wyszedł. Po kilku chwilach dociera do nich straszliwa prawda i pędzą do skarbca, gdzie odkrywają, że detektyw Taris została bestialsko zamordowana. Ida Tarts, jego córka, zostaje poinformowana o strasznym poświęceniu, jakie jej ojciec poniósł w służbie, i pragnie wymierzyć sprawiedliwość winnym. Prosi szefa tajnej policji o odznakę detektywa na jedynie tymczasowe spotkanie. Komendant wiedząc, że Ida jest mądrą młodą kobietą, która nieraz współpracowała z ojcem w niektórych wielkich sprawach karnych, postanawia nadać jej odznakę detektywa. Nr 399. Wyrusza na poszukiwania Occhisbelli, którego już podejrzewa. Przebrana za starą kobietę wchodzi do jaskini Apaczów, gdzie Camoryści mają zwyczaj się spotykać, i tam podsłuchuje rozmowę dwóch przyjaciół Occhisbelliego, w której wymieniają jego imię. Po chwili opuszczają jaskinię. Ida podąża za nimi z dużej odległości, podczas której kilkakrotnie zostaje prawie odkryta, widzi, jak wchodzą do starego budynku, w którym swoją siedzibę ma gang Camora. Próbuje otworzyć drzwi i stwierdza, że ​​są zamknięte. Wstęp można uzyskać tylko w jeden sposób – przez otwarte okno. Niebezpiecznie wspina się po murze i podsłuchuje dalsze rozmowy dotyczące tego, że Occhisbelli nie podzielił się z nimi łupami z niedawnego morderstwa. Piszą do niego list, w którym żądają równego udziału w pieniądzach, które ukradł z banku, gdy detektyw zostanie zabity, w przeciwnym razie dostaną życie, w którym ona podsłuchuje jego adres. Jako Occhisbelli mieszka w jednej z najlepszych dzielnic, na obrzeżach Neapolu ze swoją ukochaną i przywódcą szantażystów. Ida wyrusza po pomoc. Kiedy dociera do domu, odkrywa, że ​​Occhisbelli uciekł dzięki sprytnemu podstępowi, chowając się w bagażniku, ale Ma nie da się prześcignąć. Później podąża tropem i udaje mu się zatrudnić go jako pokojówka, a także.